Áth Cliath

Μπαίνω σε ένα random λεωφορείο έτσι απλά για να με πάρει ως πάρατζι, με το καπουτσίνο στα σιέρκα πέρκι με πάρει ως το κέντρο. Ψόφος έξω. Ήταν να κοκκαλώσω τζαι να με τραβήσει το βίντζι ως την Αγιά Ναπα να λιώσω σιγά σιγά.(ώσπου τζαι επήα στο Πππεννις – όπως λέμε Πράιμαρκ- τζαι εγόρασα ένα χούντι για ενισχύσεις).

Παίρνει με O Connel street pou en η Οξφορτ Στριτ/Μακαρίου τους να πούμεν. Που τζαμέ ρωτώ ποτζί ποδά πως να πάω στο Temple Bar που εν όπως το ΣοΧο τους (τάχα μποεμ τζαι κάπως alternative, αλλά χωρίς το element του gay). Παιρνώ γέρφυρα, θωρώ τον ποταμό Liffey τζαι τα σπιτούδκια τα χρωματιστά κατα μήκος του. How cute is that?

O Connel Bridge towards Temple Bar

Στρίφκω δεξιά τζαι διώ στο πλακόστρωτο που σημαίνει ότι ήβρα το. Μάνα μου ρεεεεεεεεεεεεε. Ένα δρομούι με pubs/εστιατόρια/κκαφέ δεξιά τζαι αριστερά. Μουσικοί μες το δρόμο (έτο τζαι το Glen Hassard element ! ::P).

Is this Glenn?

Βρίσκω το food market τους όπως λέμε Borough Market τζαι παντωπολείο τ’ ΑγιΑντωνιού (χαχαχαχα). Μάααααανααα μου ρεεε ενα μικρό square ούτε 7χ7 πέρκι να μεν ήταν με τυρκά, chutneys, κρέατα τζαι τις άλλες και-καλα-γκουρμέ μαλακιούλλες. Κόσμος νας τρώει να γοράζει τζαι να σιέρετε. Εγώ εγόρασα ένα τυρί που μ’άρεσε called Creeny τζαι έκαμνε το στην φάρμα της η τύπισσα που raw sheep milk.

say cheeese

Ελπίζω να μεν πάθω τίποτες, αν απουσιάσω για μέρες από το μπλογκ σημαίνει ότι θα αγαπώ για πάντα το pasteurised milk after that.

Ενιγουέιζζζζ μπαίνω στους παραδρόμους, χαζεύκω πάλε τα παμπς, κκαφές,εστιατόρια που σημειώστε ΚΟΦΚΟΥΝ ΚΚΕΛΛΛΛΕΕΕ (το Λονδίνο είναι ολόκληρο ένα outlet σε σχέση με το Δουβλίνο – ειδικά τωρά με την κατρατζίλα της στερλίνας-). Όταν επείνασα είπα να δοκιμάσα κανά που τζείντα ιρλανδικά stews. Εμπηκα σε ένα παμπ που ίσιεν προσφορά 10 ευρώπουλλα lunch. Έπια κάτι σε στυλ irish roasted vegetables and slowly stewed beef in red wine and guiness. Ακουέτουν μου ιρλανδέζικο enough! ‘Εκαμα τζαι την υπέρβαση να φάω beef (ελπίζω μετά την δηλητηρίαση που το τυρί να μεν πάθω τζαι Jakob-Creutzfeldt disease – assuming οτι το beef εν η αγελάδα φυσικά…κομα να μάθω τα ζώα-). Mmmm ήταν πολλά ωραία η γεύση του guiness/red wine thingy αλλά πολλά βαρετό για τα γούστα μου.

the irrrrish stew

Φκάλλω το χάρτη μου τζαι το AA guide μου του Δουβλίνου τζαι βρίσκω πως να πάω στην Dame Street για να δω το κάστρο, την Christ Church εκκλησιά, το Bank of Ireland magnificent (ετσι ελάλεν το βιβλίο) building τζαι να δκιανεφτώ. Είπα να αφήκω το Trinity College, το St Stephens Green, το RCSI για την άλλη μέρα. Στες 3 ώρες είδα τα ούλλα. Εν ούλλα μια γειτονιά…Το κάστκελτικα exhibitions που δείχνουν τάχα την αρχαία whatever ιρλανδία. Πάλε ο δρόμος με καταστηματούδκια, κκαφέ, εστιατόρια, παμπς τζαι τόπους για live music. Γαμώτο μόλις τωρά εκατάλαβα ότι εν ήπια irish coffee!!!

Έδωκα γυρούς στες παρόδους, ήβρα έναν organic shop κάθετο της Cow Lane (oh yes etsi tin laloun) με free press που εσώροψα για ποσκόλιο during my afternoon coffee.

Στο guide μου ελάλεν οπωσδήποτε να πάω στο Queen of Tarts που κάμνει θεϊκά γλυκίσματα/καφέδες τζαι ξερω γω κουβέντες. ΜΜΜΜΜΜΜΜΜ ΤΙ ΝΑ ΣΑΣ ΛΑΛΩ. Εχτός που το ότι το σέρβις εν καταπληχχχτικ έφα το πιο succulent moist tasteful creamy balanced baked cheesecake evaaaaaaaaa.

amanamoumanamou

Ήταν με Baileys τζαι η βάση του ίσιεν chocolate chips. Tζαι επειδή εν λάθος να τρώεις κάτι πολλά πικρό τζαι μετά να MEN τρώεις κάτι πολλά γλυτζιή εσυνόδεψα το με έναν καφέ που εν ήταν κυπριακός, έν ήταν εσπρεσσο ας τον πούμε ιρλανδέζικο. Πολλά κκόζι τζαι ο τόπος του…όπως ένει θα το ετραβούσα τζαι τζείνο με το βίντζι να το φέρω Queensway τζαι Λευκωσία.

Eπέρασα το Τρίνιτι τζια επήα Grafton Street που εν όπως λέμε Covent Garden τζαι Λήδρας (χαχαχαχαχα) τζαι ήβρα το πιο παλιό κκαφέ, το Bewley’s, αλλά ήμουν ποσπασμένη που πριν έτσι είπα να το αφήκω για την επόμενη μέρα.

Επήα πάνω κάτω, εκοντοστάθηκα 5-6 φορές να ακούσω τα συγκροτήματα που επαίζαν ιρλανδέζικη μουσική/κιθάρα-τραγούδι μες το δρόμο τζαι επερασα που το RCSI που εν καρτζί που το St Stephen’s Green.

Το St Stephen’s Green εν όπως λέμε Hyde Park τζαι Δημοτικός Κήπος Λευκωσίας (χαχαχαχαχαχα). Eπειδή ήταν όμως νύχτα πλέον έκλεισε. Δίπλα που το RCSI ίσιεν μιαν πολλά ωραία μιτσιάν εκκλησιούδαν μίσιημου unitarian church που ήταν φωτισμένη καταπληχτικα. Εποσκολίστικα ποτζί ποδά τζαι επήα στο ξενοδοχείο που τελικά ήταν στο Merrion Square. Επέρασα που το Parliament τους τζαι τα μουσεία (μισώ τα μουσεία btw) τζαι εκατέληξα στο παμπ καρτζί που το ξενοδοχείο τζαι ήπια το χαφ-ππάιντ μου Guinness.

aaait mate?

Όταν έφτασα σπίτι έπιασε με τζείντο ππάνικ αττάκ που έσιει πουκάτω που τουντο ποστ τζαι εσκοτώθηκα να τζοιμηθώ έστω τζαι αν ήμουν τεζαρισμένη. Εξύπνησα κατά τες 6:30 τζαι εν εμπορούσα να ξυπνήσω να δω τί συμβαίνει τζαι γιατί εν μπορώ να τζοιμηθώ. Εγύριζα ποτζί ποδά μες το υπέρδιπλο μου κρεβάτι σε μια transient φάση. Όταν εξύπνησα το πρωί ήταν να πεθάνω που το κνίσιμο. Νομίζω ήβρα τί μου προκαλεί τες τσούννες. Το στρεςςςς, μάλλον το ππάνικκκ. Τζαι μάλλον γι αυτό τζαι εξύπνησα μες την μέση της νύχτας τζαι εν εσιουρκάζουμουν. Ένιγουέεειζζζζζζζζ.

Ως τες 9 έκαμα check out τζαι επήα στο tour number 2. Επήα στο St Stephens green που είναι πανέμορφο τζαι εξαιρετικά picturesque.

pond in st stephen's green

Επήα στο Suffolk St που εν λλίο πριν το Γκράφτον Στ, τζαι έπηα χυμό που το Nude που εν το juice bar/sandwich shop whatever του αρφού του Bono των U2. ( e ma na men pao!?).

nude in dublin

Μετά επήα Anne St. που εν επίσης παράδρομος της Γκράφτον τζαι έπαιξα λλίον με τη φωτογραφική τζαι τον καθεδρικό ναό της Ανννας.

o naos tis annas

Τα καταστήματα ακόμα όμως τζαι γενικά ούλλα ήταν νέκρα. Το πιο παλιό bookshop στον κάθετο της Anne St. , το Dawson St. επίσης κλειστό…επήα πίσω προς St Stephen’s Green που ίσιεν λλίην κίνηση τζαι επιασα σιοκολάτες που το Butler’s (όπως λέμε Thortons τζαι εεεε εεεεε εεεεε εεεε εν εχουμε νομίζω κάτι ανάλογο στη Λευκωσία σόρρι). Αμαναμουμαναμουμαναμου το truffle me το Baileys εν ΘΑΥΜΑ.

Δκιανεύκουμαι θορώ κόσμο να μπαίνει στην εκκλησιούδαν. Πάω τζαι γω τζαι μπαινω μέσα. Ουυυπςςς είσιεν μαςςς (what do u expect on a Sunday morning!). Διούν μου ένα βιβλίο τζαι πάω τζαι κάθουμαι. Αννοίω το βιβλίο τζαι αντί για verses ίσιεν…πεντάγραμμα τζαι νότες τζαι στίχους πουκάτω. Το δεύτερο σέκτιον του βιβλίου ίσιεν τάχα wise words and phrases που πολλούς πολλούς ανθρώπους που την μάδερ τερεζα ως τον βούδα. Μόνο τον Τασσο Παπαδόπουλλο δεν εβάλαν μέσα. (edokimasa na kamo je resolve to thekkiou issue alla den ta katafera mias je 4es pale en ekatafera na jimi8o)

unitarian church

Ξεκινά ο ρεβερεντ να μιλά. Τζαι λαλεί ‘ i bid you welcome friends. Here you are amongst friends. i bid u welcome. today we are also going to christen the tade babies and lets all give an applause to whatever her name was who turned 90 2 days ago and she is still going strong’. Τζαι σηκώνετε μια γιαγιά με αρθρητιδα τζαι κατασπρα μαλλιά τζαι ούλλοι πισκαλούν. Το christening δε…εν εφορεν κανένας καλά ρούχα. Ούλλοι ήταν με τα κάζουαλ τζαι τα μωρά ήταν όπως ήταν πάντα. ΝOTHING fancy…hmmm. Λαλεί ο τύπος “let’s now listen to what James (ένας μιτσής 10 χρονών) has chosen for us today”. Τζαι σηκώνουνται ούλλοι γυρίζουν στην σελίδα που μας είπεν ο τύπος, ξεκινά το organ τζαι τραγουδούν. ΧΑΧΑ ΉΤΑΝ ΝΑ ΦΥΡΤΏ. Παρανοια. Σηκώνουμαι τζαι γω αννοίω το βιβλίο τζαι θωρώ τες νότες. Η πίσω μου έκαμνεν όπερα. Πελλέ εν έσιει έτσι πράμα. Ε άκουσα ένα passage που εδιάβασεν ο μικρός James τζαι έφυα. Ουφ. Το τραγικό της υποθεσης εν ότι εκατάλαβα τα πάντα που λαλούσαν έστω τζαι αν εμιλούσαν με τζείνα τα σοφιστικέ εγγλέζικα, ενώ στην δική μου ορθόδοξη εκκλησία εν φκάλλω γρι τζαι ποσκολιούμαι με το μόπαιλ.

Πάω πίσω Γκράφτον Στρίτ τζαι Τρίνιτι College. Μπαίνω στο τέλιο library τους τζαι θωρώ τα book of kells (gospels whom irish monks painted etc) τζαι τα παναρχαια βιβλία. Ίντα μυρωδκιά τζαι τζείνη. Σηκώνεται η τρίχα σου.Πανέμορφο το Τρίνιτι.

yes touta en vivlia

Μετά πάω στο Wicklow St, pale parodos tis Grafton τζαι ποσκολιούμε σε ένα παρακμιακό bookshop. Για lunch επήα στο Cornucopia που τάχα είναι τζαι το πιο organic/vegetarian/wholefood restaurant στο Dublin. Νταξει δεν λεω καλό αλλά γιατί τούντα organic shops πασαλίφκουν το φαί με ελαιόλαδο as if there’s no tomorrow? Εβαριστομάσιασα με τζείντο quiche τους. Tελικά τα μόνα φαγιά που εν φκάλλω σκάρτα εν τζείνα του Φωτούλλα’ς Ρέστορα( No nt at the end please). Πάω πίσω στην Dawson St. τζαι επισκέπτομαι το παλιο βιβλιοπωλείο που εν ίσιεν καμιά διαφορά με το απέναντι Waterstone’s.

Οι Ιρλανδοί κατα τα άλλα πολύ συμπαθητικοί και εξυπηρετικοι. I cannot help but to feel an immense fondness for these people. Is it due to the fact that they are still paying for Britain’s imperialism as we do? Πραγματικά πιστευκω ότι έπρεπε να ανακηρυχτούμε αδελφοί λαοί.

κορη ποσους πουντους εν τούτοο χαα?

Δαμέ ως τζαι ιρλανδέζικα (όπως λέμε λευκαρίτικα) πουλούν στα σουβενίρ σιοπς τους. Τί άλλο proof  θέλουμε για να πιστούμε ότι βαδίζουμε μαζί ενωμένοι ποτέ νικημένοι?

Επηα ταξί τζαι επήα airport που είναι μία γεριμία ισάξια της Λάρνακας τζαι ήρτα πίσω Λονδίνο. Με άφησε τα μάλα γοητευμένη το Δουβλίνο. Αν δεν ήταν τζαι τόσον ακριβό τα γέριμα…

PS: Ο τίτλος του ποστ σημαίνει Δουβλίνο στα gaelic 😉

PS2: For some more photos click   ε> Dublin

PS3: Pou to polli prasino se kapia fasi e8ela na fonazo XOXOMONIA XOXOMONIA